W sobotę, 28 czerwca 2025 r., podczas uroczystości nadania tytułu Rektora Honorowego Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Administracji w Lublinie, Pani Prorektor dr Małgorzata Michalska-Nakonieczna, prof. WSPA, wygłosiła laudację na cześć prof. dra hab. inż. Włodzimierza Sitko.
SYLWETKA NAUKOWA PROFESORA WŁODZIMIERZA SITKO
Profesor zw. dr hab. inż. Włodzimierz Jan Sitko urodził się w wielkoprzemysłowej aglomeracji Śląska. Pracę dyplomową z zakresu organizacji i ekonomiki górnictwa obronił
w Politechnice Śląskiej z wyróżnieniem, otrzymując Honorową Szpadę Górniczą. Bezpośrednio po ukończeniu studiów podjął pracę zawodową w dozorze górniczym Kopalni „Julian”
w Piekarach Śląskich, skąd przeszedł do pracy akademickiej w Politechnice Śląskiej
w Gliwicach. W rozpoczętej działalności naukowej dążył do połączenia wiedzy technicznej
z matematyczną, co stało się głównym obszarem jego zainteresowań naukowych.
Pierwsze prace badawcze, w tym doktorska i habilitacyjna, koncentrowały się wokół problemów modelowania procesów gospodarczych i produkcyjnych w kopalniach oraz szukaniu związków pomiędzy czynnikami górniczo-geologicznymi, technicznymi, technologicznymi i organizacyjnymi a wynikami efektywnościowymi. Wiele prac naukowo-badawczych wykonanych przez prof. Włodzimierza Sitko zostało wykorzystanych w praktyce kopalń bytomskiego, rybnickiego, dąbrowskiego i innych zjednoczeń węglowych.
W 1973 roku został powołany na stanowisko rektora Wyższej Szkoły Inżynierskiej
w Lublinie. Do Lublina został przeniesiony decyzją Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego
z Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Mimo młodego wieku posiadał szeroką wiedzę w zakresie organizacji kształcenia i prowadzenia badań naukowych, co zaowocowało dokonaniem zasadniczych zmian w strukturze organizacyjnej Uczelni. Zmiany te umożliwiły kreowanie badań naukowych oraz rozwój kadry. Zainicjował tworzenie nowej kultury
w środowisku naukowym, co doprowadziło w efekcie do przekształcenia zawodowej szkoły wyższej, skoncentrowanej wyłącznie na nauczaniu, w uczelnię akademicką o modelu humboldtowskim.
Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1976 roku. Profesorem zwyczajnym został w roku 1979 w Politechnice Lubelskiej. W tym okresie, głównie dzięki jego inicjatywie, powstała znacząca część współczesnej bazy materialnej uczelni. Dzięki jego staraniom, 1 sierpnia 1977 roku Rada Ministrów wydała rozporządzenie w sprawie przekształcenia Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Lublinie w Politechnikę Lubelską, gdzie pełnił funkcję rektora do 1981 roku.
Od chwili przejścia do Lublina pierwszoplanowym obiektem zainteresowań naukowych prof. Włodzimierza Sitko stało się górnictwo Lubelskiego Zagłębia Węglowego. W tym okresie kierował dużym zespołem badawczo-projektowym w ramach tzw. problemu węzłowego dotyczącego budowy tego Zagłębia. Opracowany wówczas projekt struktury organizacyjnej oraz systemu zarządzania dał podwaliny pod organizację najlepszej dziś w Polsce kopalni „Bogdanka”. Naukowym rezultatem tych prac była oryginalna metoda projektowania systemów zarządzania pod nazwą „Analiza procesów”. Metoda ta została zaprezentowana
w wielu publikacjach, w tym w bardzo znaczącym wydawnictwie „Organizacja i Kierowanie” Polskiej Akademii Nauk.
W latach 1996-1998 prof. Włodzimierz Sitko kierował dużym projektem celowym KBN pt. „Wdrożenie systemu planowania i monitorowania kosztów w kopalniach węgla kamiennego Rybnickiej Spółki Węglowej z wykorzystaniem metod controllingu”. Cennym osiągnięciem tego projektu było opracowanie systemu controllingu procesowego rachunku kosztów jako metody zarządzania organizacjami gospodarczymi. Opracowanie zostało wdrożone w jednym z zakładów Spółki. Wyniki prac zaprezentowano w kilku publikacjach.
Profesor Włodzimierz Sitko odegrał również poważną role w przygotowaniu programów restrukturyzacyjnych oraz opracowaniu struktur organizacyjnych i systemów zarządzania dla sektora węgla kamiennego oraz przemysłu maszyn górniczych, w końcu lat 90. W roku 1996 minister gospodarki powołał go na przewodniczącego Zespołu skupiającego naukowców oraz ekspertów – praktyków. Efektem prac Zespołu był raport o stanie zarządzania w górnictwie. Było to ważne opracowanie dla prowadzenia odpowiednich procesów restrukturyzacji górnictwa. Z tego okresu pochodzą publikacje prof. Włodzimierza Sitko prezentujące strategie rozwoju górnictwa węgla kamiennego oraz koncepcje nowoczesnych struktur organizacyjnych i systemów zarządzania w górnictwie.
W latach 1984-1990 prof. Włodzimierz Sitko ponownie był wybierany na stanowisko rektora Politechniki Lubelskiej przez kolejne dwie kadencje. Jednym z ważniejszych osiągnięć w tym okresie było uzyskanie przez Wydział Mechaniczny i Organizacji praw do nadawania stopnia naukowego doktora nauk technicznych.
Znaczącym osiągnięciem prof. Włodzimierza Sitko było – pomimo licznych sprzeciwów – utworzenie w 1973 roku Instytutu Organizacji i Zarządzania. Dla nauk zarządzania nie było wówczas w Polsce klimatu sprzyjającego. Upór Profesora oraz jego mocna pozycja jako rektora umożliwiły powołanie w roku 1988 Wydziału Zarządzania i Podstaw Techniki. Obecnie Wydział Zarządzania jako samodzielna jednostka organizacyjna posiada prawa doktoryzowania, co świadczy o jego sukcesywnym rozwoju.
W roku 1988 utworzona została również Katedra Zarządzania. Od początku istnienia jej kierownikiem był prof. Włodzimierz Sitko. Katedra Zarządzania należy do czołowych
w Politechnice Lubelskiej.
W dalszym rozwoju naukowym zainteresowania prof. Włodzimierza Sitko wyraźnie ewaluowały w kierunku humanistycznych nurtów w zarządzaniu. Miały na to wpływ trendy rozwojowe w naukach zarządzania, koncentrujące się głównie na tzw. procesach miękkich,
a także przeobrażenia związane z transformacją systemu gospodarczego w Polsce
i globalizacją. Odzwierciedla to tematyka prowadzonych prac badawczych oraz ogłoszonych publikacji. W latach 1998-2000 prof. Włodzimierz Sitko kierował projektem badawczym KBN pt. „Strategia przekształcania przedsiębiorstw przez doskonalenie kompetencji menedżerskich”. Wyniki przeprowadzonych badań są ważne dla budowy odpowiedniej kultury organizacyjnej w zarządzaniu polskimi przedsiębiorstwami, prezentują bowiem model kompetencyjny dla kadry kierowniczej w świetle wymagań strategicznych.
Problematyki procesów zarządzania w górnictwie węgla kamiennego, dotyczył także projekt badawczy KBN realizowany pod kierownictwem prof. Włodzimierza Sitko, zakończony wydaną w 2002 roku książką współautorską pt. Metody oceny jakości procesów zarządzania w przedsiębiorstwach górnictwa węgla kamiennego.
Poważnym zagadnieniem dla teorii i praktyki zarządzania w ostatnich latach jest tożsamość organizacyjna. W tym nurcie też koncentrują się ostatnie prace zespołu
prof. Włodzimierza Sitko. W latach 2006-2008 kierował projektem badawczym KBN
pt. „Opracowanie metodologii identyfikacji i zarządzania tożsamością organizacyjną
we współczesnym przedsiębiorstwie”. W wyniku prowadzonych badań opracowana została metodologia identyfikacji, kreowania i zarządzania tożsamością w przedsiębiorstwach
w kontekście zmian, jakim poddawane są współczesne organizacje. W zakresie tej tematyki powstało kilkanaście publikacji.
W latach 2009-2013 prof. Włodzimierz Sitko był przewodniczącym Konwentu Politechniki Lubelskiej. W ramach prac Konwentu zaprezentował koncepcję utworzenia Technopolis Lublin. Jest to systemowa strategia rozwoju przedsiębiorczości akademickiej, zasadzająca się na współdziałaniu środowiska naukowego i biznesu, którą powinny organizować, wspierać oraz dynamizować władze samorządowe i rządowe. Problem zarządzania przedsiębiorczością akademicką oraz tworzenie zrębów uczelni trzeciej generacji – to tematy wiodące w ostatnich pracach Profesora. Jest to uczelnia, w której humboldtowska idea uniwersytetu wzbogacona jest o obowiązek urynkowienia swojej działalności.
Wśród podejmowanej tematyki badawczej prof. Włodzimierz Sitko zajmował się również zagadnieniami przedsiębiorczości, etyki biznesu oraz społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstwa. Wieloletnie doświadczenia praktyczne oraz posiadaną wiedzę teoretyczną
i własne przemyślenia prezentował w publikacjach i wystąpieniach dotyczących przedsiębiorczości akademickiej. Koncepcje ta zaprezentowane zostały na wielu konferencjach i w wystąpieniach publicznych oraz w oddanej do druku monografii pod redakcją Włodzimierza Sitko i Anny Rakowskiej. Wspólnie z gronem współpracowników przeprowadził wiele projektów restrukturyzacyjnych, opracowań naprawczych, biznes-planów, pomocy konsultacyjnej dla przedsiębiorstw.
Głównym obszarem badawczym Profesora są nauki zarządzania, a w szczególności zarządzanie strategiczne, zarządzanie zmianą, zarządzanie zasobami ludzkimi, nowoczesne metody zarządzania, przedsiębiorczość. W wymiarze ilościowym osiągnięcia naukowe prof. Włodzimierza Sitko prezentują się następująco:
- autor i współautor około 300 publikacji naukowych, w tym 15 monografii i 4 skryptów akademickich,
- kierowanie i udział w 9 projektach badawczych Komitetu Badań Naukowych i Ministerstwa Nauki,
- autor i współautor ponad 200 prac badawczych,
- autor i współautor ok. 100 prac o charakterze eksperckim,
- autor ponad 20 opracowań materiałów szkoleniowych.
Był promotorem 350 prac magisterskich, inżynierskich i licencjackich,
12 obronionych prac doktorskich, opiekunem naukowym 5 obronionych przewodów habilitacyjnych. Wykonał około 100 recenzji prac doktorskich i habilitacyjnych oraz opinii
w postępowaniu o tytuł profesora i na stanowisko profesora, w tym ponad 10 recenzji
dla Centralnej Komisji Kadr Naukowych w Warszawie.
Odbył krótkoterminowe naukowe pobyty zagraniczne. Otrzymał wiele nagród i wyróżnień, w tym: nagrodę III-go stopnia ministra oświaty
i szkolnictwa wyższego za pracę habilitacyjną, 15 nagród I i II-go stopnia ministra edukacji narodowej za działalność naukową i dydaktyczną, kilkanaście nagród rektorskich rektora Politechniki Śląskiej i rektora Politechniki Lubelskiej. Przyznane mu zostały: tytuł Ambasadora Lubelskiego Klubu Biznesu, statuetka Lidera Przedsiębiorczości sygnowana przez Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierowania, dyplom „Lubelski Orzeł Biznesu 2005” w kategorii „Osobowość roku” sygnowany przez Konfederację Pracodawców Polskich.
Profesor Włodzimierz Sitko prowadził również aktywną działalność w organizacjach naukowych, zawodowych i społecznych, implikując transfer wiedzy i wdrażając idee ścisłej współpracy nauki i biznesu.
Posiada uprawnienia rzeczoznawcy i biegłego Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa(SIiTG) i Towarzystwa Naukowej Organizacji i Kierownictwa (TNOiK) oraz inne uprawnienia specjalistyczne.
Pełnił i pełni funkcje w kilkunastu radach nadzorczych spółek prawa handlowego
i utrzymuje stały bezpośredni kontakt z organizacjami gospodarczymi jako doradca
i konsultant, jest członkiem Zarządu Rady Przedsiębiorczości Lubelszczyzny.
Senat Politechniki Śląskiej uchwałą – podjętą 23 listopada 2009 roku – nadał prof. dr. hab. inż. Włodzimierzowi Sitko tytuł Honorowego Profesora Politechniki Śląskiej za wybitne osiągnięcia w rozwoju nauk górniczych i nauk o zarządzaniu oraz wkład w rozwój współpracy naukowej i dydaktycznej pomiędzy Politechniką Śląską i Politechniką Lubelską w zakresie zarządzania strategicznego oraz zarządzania zasobami ludzkimi.
13 maja 2012 roku Senat Politechniki Lubelskiej przyjął uchwałę o nadaniu
prof. Włodzimierzowi Janowi Sitko tytułu Honorowego Profesora Politechniki Lubelskiej.
Szanowni Państwo! Przedstawiłam 9 stron dokonań Pana Profesora, ale to jeszcze nie wszystko. Na koniec zostawiłam to co najważniejsze z punktu widzenia Naszej Społeczności Akademickiej. Na stronie 129 swojej książki Pan Profesor pisze: „Kontynuowałem kierowanie Katedrą Zarządzania (na Politechnice). Jednocześnie pociągał mnie biznes. Najlepszy biznes, to kiedy robisz to co lubisz. Dlatego zrodziła się we mnie chęć utworzenia prywatnej szkoły wyższej.” Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Administracji została powołana 18 sierpnia 1998 roku, decyzją ministra edukacji narodowej. W ministerialnej ewidencji uczelni niepublicznych wpisana jest pod nr 144. Czynnikiem wyzwalającym jej ideę stało się przekonanie o konieczności szerokiego i trwałego połączenia uczelni ze sferą przedsiębiorczości. Tworzona od podstaw, wyrosła na bazie Centrum Kształcenia Menadżerów Przemysłowych. Jej powstanie wspierali francuscy partnerzy z Nancy. Ideą przewodnią była budowa społeczeństwa opartego o wiedzę i amerykański model uczelni rynkowej. Wspieranie rozwoju przedsiębiorczości stało się filarem jej działania. Od początku stawiano na kształcenie umiejętności samozatrudnienia i aktywizację ekonomiczną studentów. Wyzwaniem dla uczelni było, aby obok promocji wiedzy, rozwijać u studentów własną inicjatywę i kreatywność oraz umiejętności niezbędne do założenia i utrzymania własnej firmy. Najważniejszym jednak priorytetem stała się wysoka jakość kształcenia, co szybko zostało potwierdzone przez ogólnopolskie rankingi, np. Perspektyw z 2008 r., kiedy to uczelnia kształciła już 4000 studentów. Pierwsza niepubliczna szkoła wyższa w Lublinie stała się dzięki temu, kuźnią kadr krystalizującego się w Polsce po 1989 roku, nowego systemu gospodarczego, opartego o wolny rynek i konkurencyjność. W swojej książce Pan Profesor pisze: „Bardzo pilnowaliśmy, aby Uczelnia reprezentowała wysoki poziom. I był on wysoki. Ja zajmowałem się aspektami naukowymi, dydaktycznymi, rozwojowymi, przede wszystkim o stosowny dobór kadry naukowo – dydaktycznej. Doktor inż. Marciniak – mówiło się o Nim Żelazny Kanclerz – skupiał się na działalności administracyjnej, finansowej i kadrowej.” Uczelnia rozwijała się szybko. Stopniowo otwierano nowe kierunki. Kampus WSPA, w tym aula, w której jesteśmy w tej chwil, to także dzieło zespołu Pana Profesora. WySPA jako uczelnia prywatna stała się naocznym dowodem na możliwość pogodzenia modelu akademickiego z menadżerskim. Od początku, w jej DNA było wpisane silnie sprzężenie ze strategią rozwoju miasta. Idea Technopolis Lublin znalazła tu pełne zastosowanie. Oparcie strategii o potencjał akademicki, stworzyło pole do rozwoju Lublina, w jakim dziś żyjemy i dla którego pracujemy oraz dało trwałe podstawy rozwoju WSPA, która w zeszłym roku obchodziła jubileusz 25-lecia. Uczelnia nieprzerwanie rozwija się, w reakcji na zmieniający się świat, ale wysoka jakość kształcenia, ścisła współpraca z otoczeniem społeczno – gospodarczym oraz oparcie o wiedzę praktyczną, nadal stanowią paradygmaty strategii WYSPY SPEŁNIONYCH MARZEŃ, jak nazwał Wyższą Szkołę Przedsiębiorczości i Administracji jej Założyciel.